Deze romantische tuin in de Franse Picardie is een meerjaren project waarbij de oorspronkelijke tuin langzaam weer tevoorschijn getoverd moest worden en de wens was om nieuwe belijning en structuur aan te brengen. Het onderhoud van de tuin moest behapbaar worden en er waren toekomst dromen voor grote borders en een moestuin.
De eerste jaren tuinieren in deze tuin zijn besteed aan het weer terugbrengen naar de oude staat en de oude lijnen en beplanting weer tot leven wekken. Een aantal bijgebouwen zijn verwijderd en de ruine van beton die het achterliet vervangen voor bakken gemetseld van oude stenen, grof gegoten betonnen terrassen en grind paden. Gaandeweg zijn er steeds meer borders aangelegd en nieuwe bomen aangeplant daar waar oude exemplaren omgevallen zijn. De tuin is een continue leerweg wat je kunt aanleggen op zware klei en hoe een tuin zich houdt als je er niet elk weekend bent. De tuin is wild en mag dat zijn. Het voorjaar is er magisch met duizenden sneeuwklokjes. Het terrein staat vol fruitbomen en de primula’s komen in een kleurentapijt elk voorjaar weer op. De volgende plannen zijn het aanleggen van een moestuin en de oude hekken herstellen die de tuin aan het huis omringden.